Analoog persenaanbod stabiel
23 november 2017
Opvallend genoeg waren er op Labelexpo 2017 fysiek evenveel analoge labeldrukpersen als in 2015. Percentsgewijs nu 48 % van het totaal drukpersenaanbod. In 2015 scoorde analoog nog 53 %. Het analoog label-finishing/convertingaanbod was enorm: in totaal 62 machines.
1. ABGraphic Digicon met onder de schuine kap een zeefdrukunit.
2. Mida MA350 met zeefdruk.
3. Prisma LF-350 met zeefdruk +folie voor AZUR Adhesives, Frankrijk.
4. Bobst M6 ‘digitale’ flexopers.
5. Bobst M8 flexodruktoren.
8. SMAG E-print S330 met Domino K600i inkjetkoppen.
6. Digicon 3000 convertinglijn.
7. Automation Arena - MPS EF430 met Kocher&Beck nonstop af- en opwikkelaar.
9. Lemoreau’s Digi ERB+.
10. Gallus Labelmaster 440.
11. Omet Xflex-X6.
12. Omet Varyflex V4-offsetsleeve.
13. Rapportlengtewisseling op Omet’s Varyflex V4.
14. Mark Andy’s P7.
15. MPS EXL-Packaging 570 met keerstangenpartij.
Zeefdruk
Zeefdruk voor labels en/of veredeling heeft -zoals blijkt uit het toegenomen aanbod van deze druktechniek- een niet weg te denken positie verworven. Zelfs ABGraphic biedt nu op haar (1) Digicon Series-3 een zeefdrukunit aan. Zoiets ontwikkelt AB-Graphic alleen als er vraag naar is. En dat blijkt! Maar ook klassiekers zoals Gallus Screeny, (2) Mida met de MA350, Orthotec, (3) Prisma (Italië) met de LF-350, Sakurai en SPGPrints gaan door met de ontwikkelingen. Gallus, Sakurai en SPGPrint met rotatiezeefdruk, de anderen met planozeefdruk-inlijnunits of standalone-units. Een Prisma roll2roll smalbaan zeefdrukpers LF-350 ging na de beurs naar AZUR Adhesives in Eybens, Frankrijk. Maar alle smalbaan flexodrukpersen zijn sowieso uit te rusten met een rotatiezeefdruk-insertunit van SPGPrint (YouTubefilmpje ‘Short guide on STORK RSI screen unit’).
Bredere smalbaanpersen
In labeldruk valt op dat de analoge rijenbouw smalbaan-flexopersen langzamerhand breder worden. MPS’ 57 cm brede EXL-Packaging staat al in menig productieatelier. (4) Bobst’s 66 cm brede M6 demonstreerde zelfs ‘digital flexo’ met het ‘fixed palette’ zevenkleuren Revo-systeem. Die M6 heeft per druktoren twee beelddragercilinders waardoor ‘on-the-fly’ van order kan worden gewisseld. Bobst ontwikkelt verder aan bredere rijenbouw label- en/of verpakkingsdrukpersen. (5) Getuige daarvan een M8 demo-unit. Die persenserie gaat tot een breedte van 107 cm met max. 400 m/min output. Inhakend op die trend naar bredere persen, presenteerden twee fabrikanten van Ci/flexorotatiepersen zich op Labelexpo 2017: het Tsjechische Soma (met de> 62 cm brede Optima) en het Italiaanse Uteco (met de> 65 cm brede Onyx-XS). Anders gezegd: de zelfopgelegde breedtegrens van max. 30-40 cm smalbaan-flexodruk is doorbroken en wordt opgerokken tot 60-100 cm. De praktijk laat zien dat die bredere persen niet meteen leiden tot toepassingen op de flexibele verpakkingsmarkt voor het bedrukken van zakken, pouches enz. Die markt is bij echte labeldrukkers ook niet zo goed gekend. Liever zet men er nog meer labelbanen naast. Verbreding wordt ook in de hand gewerkt door de groei van meerlaagsetiketten. Ook convertingmachines passen zich aan die grotere breedtes aan. (6) Edale/ABGraphic’s Digicon 300 voor label- en flexibele verpakkingsconverting gaat al tot een breedte van 76,2 cm.
Automation Arena toont pijnlijke verschillen
Labelexpo’s Automation Arena moest tonen hoe Label Industry 4.0 ervoor staat. Dankzij goed functionerende JDF/JMF-protocollen liep dat digitaal ‘gesmeerd’ en handsfree tussen Cerm/Esko’s frontend en Xeikon’s digitale printsysteem. Daar kon de analoge showcase niet tegenop. Was de digitale Xeikonconfiguratie typisch geschikt voor kleine/on demand-oplagen, de flexopers had een snelwisseluitrusting voor grotere oplages. (7) MPS’s UV-flexopers EF430 werd voor deze demo voorzien van Kocher+Beck’s nonstop afwikkelaar UR Precision-440U en opwikkelaar 440R. Het inrichten van de pers voor nieuwe orders op de smalbaanflexopers bleek 100 % operatorwerk. Wel kon voor repeatorders profijt worden gehaald uit de geheugenopslagmogelijkheden van deze configuratie. Dat versnelt orderwissels. Wat opstarten betreft waren er dus pijnlijke verschillen, maar ‘on-the-run’ won analoog het vervolgens met een tien keer snellere output (200 m/min). Daar kon digitaal (19,2 m/min) niet tegenop. Door het grote verschil tussen analoog en digitaal, worden in zo een demo eigenlijk appelen met peren vergeleken.
Hybriden
Bij analoge labelpersen is men inlijnconverting gewoon. Dat begint zich bij digitale labelpersen eveneens te manifesteren. Er is nu zelfs een omgekeerde beweging gaande. Namelijk dat analoge convertingsystemen uitgerust worden met inkjetprintkoppen, hetzij voor codering, veredeling of iets anders. Xeikon noemt dat ‘Fusion-techniek’. (8) SMAG’s convertinglijn migreerde tot E-print S330 door integratie met Domino K600i UV-printkoppen met aansluitende droging. Edale toonde iets vergelijkbaars en migreerde haar flexo/inkjet Graphium tot een superhybride door er een EFR-Printbar op te plaatsen, zodat met de extra UV-inkt digitale coldfoil-preging mogelijk werd. Focus en Lemoreau plaatsen inkjetkoppen op hun analoge flexoen convertingmachines. De firma Focus met de UV-inkjetkoppen van IIJ/Konica Minolta en Lemoreau met watergebaseerde Memjet-koppen. Zo migreerden oorspronkelijk analoge smalbaan-labelmachines tot hybride labelprint & convert instapmachines voor direct leverbare dispenserrollen, vol met eventueel gevarieerde labels. De Focus’ D-Flex kostte in beursuitvoering 250.000 euro, inclusief hot- of coldfoil. (9) Lemoreau’s Digi ERB+ kostte behoorlijk minder: 83.000 euro. Het grote prijsverschil ontstaat door het gebruik van IIJ- versus Memjet-printkoppen. (10) Gallus’ Labelmaster 440 kan je in de beursuitvoering (Gallus Labelmaster Advanced 440-multiweb) gerust een superhybride noemen. Hoewel Gallus’ eerdere labelpersen een granietblok als basisframe voor de machine hebben, is dat bij de Labelmaster een gangbaar stalen frame geworden. Kennelijk verlaat Gallus de ‘Rolls-Royce’ houding om betaalbaar te blijven. Heel vaak vernoemden de presentatoren op de stand van Gallus, dat voor de ontwikkeling werd samengewerkt met de R&D-afdeling van Heidelberg. Wellicht is dat een verklaring voor bepaalde vereenvoudigingen bij de Labelmaster-pers.
Label- en verpakkingsdruk in offset
In het analoge aanbod van labelpersen werden op Labelexpo 2017 een behoorlijk groot aandeel smalbaan-offsetrotatiepersen gedemonstreerd. Van de elfveelal intermitterende- offsetmachines demonstreerden vier persen waterloze offset. Vanwege offset’s vaste cilinderomvang versus wisselende dessinlengtes, wordt de substraatbaan tussen de afdrukken steeds iets teruggetrokken (geïntermitteerd) en zijn de druktorens verschuifbaar. Dat intermitteren beïnvloedt de outputsnelheid. Het alternatief is variabele offsetsleeves, met uitwisselbare cilinderdiameters. Exposant Contiweb promootte daarvoor de formaatvariabele Thallo. Het Italiaanse Omet demonstreerde opnieuw een smaakmakend gamma formaat-variabele labeloffsetpersen. (11) Omet’s 43 cm brede hybride Xflex-X6 met inlijnconverting demonstreerde vijfkleuren offset met 30,5 - 63,5 cm uitwisselbare rapportlengtevariaties. (12+13) Met de Varyflex V4-offsetsleeve (YouTubefilmpje ‘OMET Varyflex V4 Offset’) toonde Omet haar formaatambities. De Varyflex V4 variabele offsetpers heeft een breedtebereik van 67-85 cm, met (afgerond) 40,6 - 81,2 cm te kiezen repeatlengtes. Max. output gaat tot 400 m/min voor substraten tot 12 micron. Op Drupa 2016 demonstreerde Omet met Ebeam-droging op een Varyflex V4. Gevraagd naar de verdere voortzetting daarvan merkte verkoopdirecteur Marco Calcagni op dat hij Ebeam-droging toch wel een erg kostbare oplossing vond. Calcagni’s presentatie ‘Omet meets Industry 4.0’ toonde diverse innovaties, zoals het gebruik van ‘Smart Glasses’ door persoperators. Verder is Omet’s Xflex-X6.0 uitgerust met drukcilinder-smetringkammen, die gevreesde tandstreep-effecten in smalbaanflexodruk verder uitsluiten. Die pers heeft tot max. 10 à 12 flexokleuren. Een bekende Belgische Omet-gebruiker is St-Luc labels & packaging in Nazareth, die Full-HDflexo met haar Omet UV-flexopers drukt. Omet-verkoop loopt via Chromos GmbH in Friedberg (D).
Label- en verpakkingsdruk in flexo
Mark Andy is -na enige stilstand- een steeds beter scorende flexopersenaanbieder in onze regio. Terecht dat (14) Mark Andy’s P7 op Labelexpo in werking te zien was. De P7 is een servo-aangedreven max. 55,8 cm brede flexopers voor bedrukking van 12-450 micron dikke labelen verpakkingssubstraten. Repeatlengtes tussen 14-61 cm. Max. output is 230 m/min. Voor de RAKO-groep leverde Mark Andy twee P7-persen, met name in Witzhave (Duitsland) en Hangzhou (China). Beide persen hebben twaalf UV-flexo drukunits. De automatiseringsuitrusting maakt de P7 erg geschikt voor de gangbare runlengtes van circa 1500 m in Witzhave. Maar de gemiddelde runlengte daar is toch minder dan 1000 meter. Verkoop Benelux van deze in Amerika gebouwde persen loopt via Packtion/dhr. Maarten van Bergeijk in Apeldoorn-NL. In Labelexpo’s hal 11 werd de bezoeker attent gemaakt op MPS’ verkoopsuccessen van de relatief brede (15) MPS EXL-Packaging 570. De Nederlandse Geostick-Groep (Uithoorn/Den Haag-NL) nam onlangs twee tienkleurenpersen van dat type in gebruik, om aan de stijgende vraag naar meerlaags etiketten en flexibele verpakkingen te voldoen. Voor multilayer-etikettenproductie is een uitgebreide variabele keerstangenconfiguratie beschikbaar. Dit om opgedeelde baanstrangen in zogenoemde delamen relam-modus tot een meerlaags etiket om te toveren. Vooral chemie- en verfindustrieën hebben door de Europese meertaligheid- en minimale tekstgrootte-verplichtingen steeds meer labelruimte nodig. Meerlaags etiketten blijken daardoor in vraag toe te nemen.
Het analoge labeldruk- en convertingaanbod handhaaft zich redelijk medio 2017, mede omdat het opdrachten met steeds exclusievere afwerkingen en veredelingen naar zich toe weet te trekken. Maar ook omdat het vertrouwde en uitwisselbare labelkwaliteit levert. Inkjetprint is nog niet zover. Dat levert nog steeds geen uitwisselbare beeldkwaliteit tussen de verschillende systemen af maar biedt dan weer andere voordelen. En zo heeft ieder toch z’n deel van de koek.
Jan Vroegop